सप्तम-शतके तृतीय-स्तबकः (सप्तविंश-स्तबकः) विधुन्वन् ध्वान्तानि प्रतिदिश मधर्मं परिहरं च्छ्रियं व्यातन्वानस्सपदिशमयन दुःखपटलम् | सहस्राराम्भोजे द्रवमसदृशं मे प्रजनयन् प्रचण्डायाश्चण्ड्याप्सितहसितलेशो विजयते || १ अरिणां शीर्षेषु ज्वलित दवकीलीन्द्रसदृशं विनम्राणां शीर्षे श्वमृतकर बिन्भेनतुलितम् | विरोधिध्वान्तानां तरुण तरणि प्राभवहरं प्रचण्डायाश्चण्ड्याश्चरण मसतां हन्तु विभवम् || २ भजेभासां शालां निखिलधिषणानां जनिभुवं बालानामाधात्रीं निखिलभुवनेन्द्रस्य दयिताम् | भजन्ते यांगीतैर्मधुसमयमाद्यात् पिकवधू कलालापा हृद्यैर्हयवदन पङ्केरुह दृशः || ३ ज्वलन्ती तेजोभिर्महिष मधने यातवतनु- र्लसन्ती लावण्यैर्गिरिश रमणे यातवतनुः | विना क्रोध प्रीति नकिमपि तयोर्भेदकम भूत् तयोराद्या दुर्गाभवति ललितान्या मुनिसुते || ४ सहस्रं भानूनां भवति दिवासानामधिपतेः सहस्रं शीर्षाणां भवति भुजगानामधिपतेः | सहस्रं नेत्राणां भवति विबुधानामधिपतेः सहस्रं भाभूनां भवति सममे हैमवति! ते! ५ प्रसन्नोवक्त्रेन्दु र्नचनयनयोः कोऽप्यरुणिमा नकम्पोबिम्बोष्ठे स्मितमपि लसत् काश विशदम् | सरोजाभः पाणिः किणविरहितः कोमलतमः ज्वलच्छूलं त्वासीज्जननि! ताशुम्भायभयदम् || ६ वधे शुम्भस्यासीत् तवजननि! याकाचनतनुः दधानाग्र्याः शक्तीः शशिकिरणसारोपमरुचिः | इमां ध्यायं ध्यायं स्मरहरसखि व्याकुलमिदं मनोमेविश्रान्तिं भजति भजतां कल्पलतिके || ७ यैत्वं संसारे पटु रसिसवित्रि! त्रिजगत स्तदेतत् त्वांयाचे सरसिरुह गर्भादिविनुते! इमेमे पाप्मानोभगवति! वदन्तो भविधा स्तेषु प्रख्यातं प्रतिभयतमं दर्शयबलम् || ८ बिभेदोरः क्रोधात् कनककशिपो रब्धितनया! कुचग्रावोल्लीढैअति शितशिखैर्यः किलनखैः | त्वयादत्ताशक्तिर्नरहरि शरीरायजगतां विनेत्रेपुंसेऽस्मै जननि! रणरङ्गस्थलरमे || ९ अजेयस्त्रैलोक्य प्रकटितपताकः फलभुजां बिडौ जायत कारागृहपरिचया पङ्क्तिवदनः | सहस्रारं साक्षाद्धृत नर शरीरं तमजयत् तवैवावेशेन प्रियपरशुरम्ब! द्विजशिशुः || १० त्वदीयासाशक्ति स्ककल जगदन्तेऽप्यनलसा पुराकार्यस्यान्ते तनय मयिहित्वानृपरिपुम् | अविक्षत् काकुत्थ्सं दशमुख कुलोन्माथविधये सहस्रांशुं हित्वा शशिन मिवघस्रेगलतिभा || ११ हते लोकव्रा ते भगवति! भवत्येव सपुरा मरिह कीर्तिंलब्धुं चतुरमति रायातिसमये | त्वयालोकत्राणे जननि! रचिते राक्षसवधात.त यशोऽवाप्तुं विष्णुर्मिलतिचकुतोऽप्येषनिपुणः || १२ स्वरूपं ते वज्रं वियति रजसां सूक्ष्ममहसा मुपाधिस्ते स्तोमोभवति चपलाकाऽपितनुभा | अरुद्धा तेव्याप्तिर्बलमखिलदत्तं बलनिधेः सहस्रांशः स्वस्यप्रभवसि समस्तस्यच शिवे! || १३ यतः कालव्याजात् पचसि भुवनं वैद्युतमहः- प्रभावात् कालीं त्वामयि विदुरतः पण्डितवराः | प्रभोः शस्त्रं बूत्वादहसि यदरीन् वज्रवपुषा प्रचण्डां चण्डीं तद भगवती! भणन्त्यक्षयबले || १४ अयित्वामेवेन्द्रं कथयति मुनिः कश्चिदजरे! त्वयाशस्त्राढ्यंतं भणतितु परस्तत्त्वविदृषिः | युवां मातापुत्रौ भगवति! विभाज्यौ नभवतः ततोधीनां द्वेधा विबुधजनगोष्ठीषु गतयः || १५ विकुर्वाणाविश्वं विविधगुणभेदैः परिनमद् विधुन्वानाभावान् भुवनगतिरोधाय भवतः | वितन्वानाशर्वं चलवदचलं काचिदवितुं विचिन्वानाजन्तोः कृतलवमपीशा विजयते || १६ प्रभाभानोर्यद्वद् भवसि सकलस्यापि तपनी प्रचण्डाशक्तिः सत्यखिल भुवनेशस्य तपतः | सुधांशो र्ज्योत्स्नेव प्रमदयसि चेतः प्रविशतो भवन्ती भूतादेर्दहरकुहरं मोदलहरी || १७ प्रचण्डा गौरीवा त्वमसि वसुरुद्रार्कविनुते! स भीमः शम्भुर्वा विभुरभयदः पादसुहृदाम् | तयोरेकं रूपं तव सहविभोः खेलति मह त्य मुष्मिन्नाकाशे धवलमहसि क्रीडति परम् || १८ विभक्ता याद्वेधात्वमपि गगनेशीतमहस स्तथारम्ये बिंबे ज्वलित ललितस्त्री तनुविधा | तयोर्ब्रूबीशाने जननि! कतमामे जननभूः पुराजन्मन्यासी द्विकटमथवोग्रैवसुषुवे || १९ दृशोर्भेदाद् दृष्टेर्नभवति भिदाकाऽपि करयो र्नभेदाद् भिन्नंस्यात् कृत, मभि विमानैक्य वशतः | भिदातन्वोरेवं नभवति भिदायै तव शिवे! वियदेशे चण्ड्यां सितमहसि गौर्यां च भवती || २० तवच्छिन्न शीर्षं विदुरखिलधा त्र्यागमविदो मनुष्याणांमस्ते बहुलतपसायद् विदलिते | सुषुम्नायां नाड्यां तनुकरणसम्पर्करहिता बहिश्यक्त्यायुक्ता विगतचिर निद्रा विलसति || २१ उताहोतन्वङ्ग्यां भृगुकुल विधात्र्यां पितृगिरा तनूजेनच्छिन्ने शिरसि भयलोलाक्षिनलिने | न्यधास्ते जोभीमं निजमयि यद क्षुद्रमनघं तदाहुस्त्वामम्ब! प्रथिचरिते कृत्तशिरसम् || २२ हुतं धाराज्वाला जटिल चटुले शस्त्रदहने तपस्विन्याः कायं भगवति! यदाम्ब! त्वमविशः | तदातस्याःकण्ठ प्रगलदसृजः कृत्तशिरसः कबन्धेन प्राप्तो भुवनविनुतः कोऽपि महिमा || २३ निधेस्त्वत्तो हृत्वा भगवति! नलज्जे भुविसृजन् रसक्षोणीर्वा स्त्वदमलयशस्सौरभजुषः | नृपोद्यनात् सूनोत्कर मनहरन् भक्ति नटनं वितन्वानस्तन्मै मुहुरुपहरं स्तेवक इव || २४ दधानास्सन्तोषं मनसि सुकवीनामतितरां दधानाः प्रत्यग्रं विबुधसदसे भावमलघुम् | कुलानामुत्साहुं सपदि विदधाना श्शिववधू पराणां शोभन्तां जगति शिकरिण्योगणपतेः || २५ || इति उमा-सहस्रे सप्तविंश-स्तबकः ||