(चतुर्थशतके द्वितीयस्तबकः) चतुर्दशस्तबकः. कारणमखिल-मतीनां वारणमन्तर्लसत्तमसः . मन्दस्मितं महेश्वर सुदृशो मे श्रेयसो भवतु ..१.. विश्वतनुस्तनुगात्री वज्रमयी पुष्पसुकुमारी . सर्वस्य शक्तिरबला कली गौर्यम्बिका जयति .. २ .. तामाहुर्जगदंबां गौरीं केचित परे कलीं . सा गौरी महिलातनुरंबर-तनुरुच्यते काली .. ३ .. पाचकशक्तेः काल्याः केवल लिन्गेन भिद्यते कालः . यत पाकतो गभीराद्भुवने सर्वेऽपि परिणामाः .. ४ .. सर्वभुवनाश्रयत्वात काली नाम्ना दिगन्येन . लोके तु व्यवहरणं विदुषां दिक्कालयोः भाक्तम् ..५ .. दिगदितिरगाद्य-खंदा, परिणय-मयित्री स्मृता कळी . दक्षस्यैका दुहिता, सा द्वेगुणभेद-मुग्ध-दृशाम् .. ६ .. देहे देहे सेयं कुण्दलिनी नाम जगदंबा . सा स्वपिति संसृतिमतां युञ्जानां प्रबुद्धा स्यात् .. ७ .. मूलाधारादग्निर्ज्वलति शिरस्तः शशी द्रवति . कुण्दलिनी मयि मन्ये वीणाशयनात् प्रबुद्धेयम् .. ८ .. यद्द्रवति तत्र किं त्वं किं तत्र त्वमसि यज्ज्वलति . किमु तत्रासि महेश्वरि ! यदुभयमेतद्विजानाति .. ९ .. एतावग्नीषोमौ ज्वालभिश्चन्द्रिकाभिरपि . आवृणुतस्तनुमनयोर्व्यक्तित्वं मे पशुर्भवतु .. १० .. अग्निस्त्वं सोमस्त्वं त्वमधो ज्वलसि द्र्वस्यूर्ध्वं . आमृतमनयोः फलं त्वं तस्य च भोक्त्री चिदंब त्वम् .. ११ .. किन्नु सुकृतं मया कृतमखिलेस्वरि ! किम् तपस्तप्तं . क्रीडयसि मां प्रतिक्षणमानन्द-सुधानिधावंतः .. १२ .. क्षांतं किं मम दुरितं, शांतं किं देवि ! ते स्वांतम् . अनुग्ऱ^उह्णासि विचित्रं मामप्यपराधिनां प्रठमम् .. १३ .. काले काले संध्यारूपा नोपासिता भवती . विच्चिन्नः स्मर्ताग्निस्त्रेता कुत एव वह्नीनाम् .. १४.. दातुं नार्जितमन्नं बहुदेवेभ्यश्च भूतेभ्यः . यत किन्चिदार्जितं वा कलत्र-पुत्रान्वितोऽश्यामि .. १५ .. कश्चिदपि पापहारी न पुरश्चरितश्च ते मंत्रः . कम गुणमभिलक्ष्य मम प्रबुद्ध्यसेऽन्तर्जगन्मातः .. १६ .. तव मयि प्ऱ्थक् तनूज-प्रेमा चेत् पक्षपातोऽयम् . अथ वा सतां निसर्गः सोऽयं त्वयि चांब! संभाव्यः .. १७ .. लक्ष्यं विनैव मंत्रः किम सिद्ध्यति कोतिशोऽप्युक्तः . दध्मस्तद्यदि लक्ष्यं तव रूपं गलति हा! मन्त्रः .. १८ .. संकल्पानां वाचांअनुभूतीनां च यम्मूलं . यत्र प्राणो बद्धस्तल्लक्ष्यं देवि ! ते रूपम् .. १९ .. नैसर्गिक स्ववृत्तेरहन्कृतेर्मूलमन्विष्य . त्वां किल साक्षात् कुरुते रमणमहर्शेरियं दृष्तिः .. २० .. मन्ये पर्वतकन्ये, मरुसेयमहंकृतिर्महती . अवतरता वर्ष्गणैरपि तन्मूलं न लब्धमहो .. २१ .. एष प्रौधो भगवति ! बहुलं गर्जत्यहंकारः . एतस्मिन्नयि कले भवती चाबोधि कुण्डलिनी .. २२ .. तव पश्चत् संभूतिं जानाति न सोऽयमद्याऽपि . प्रागिव गर्जति धीरं बिभेति मृत्योर्ननेदिष्ठात् .. २३ .. अतिपुष्टमहङ्कारं पशुमेतं तुभ्यमर्पयते . प्रमथपति-प्राणेश्वरि! गणपतिरेकांत-भक्तोऽयम् .. २४ .. उपगीत यो गणपतेः उपतिष्ठन्तामिमाः पीत्या . उत्सव-सहस्र-लोलामुकार-वाच्यस्यगृह-नाथाम् .. २५.. .. इति चतुर्दशस्तबकः ..